-
1 zmusić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmusić (się)
-
2 zmusić się
сов. do czegoзаста́вить (прину́дить) себя́ сделать чтоzmusić się się do jedzenia — заста́вить себя́ (по)е́сть
-
3 zmusić\ się
сов. do czego заставить (принудить) себя сделать что;\zmusić\ się się do jedzenia заставить себя (по)ёсть
-
4 zmusić się
змуситися -
5 zmusić
-
6 przymusić się
сов. do czegoприну́дить себя́, заста́вить себя́ что-л. делатьprzymusić się się do uśmiechu — заста́вить себя́ улыбну́ться
Syn: -
7 przymusić\ się
сов. do czego принудить себя, заставить себя что-л. делать;\przymusić\ się się do uśmiechu заставить себя улыбнуться
+ zmusić się -
8 zmu|sić
pf — zmu|szać impf (zmusi — zmusza) Ⅰ vt 1. (skłonić siłą, groźbą) to force- zmuszać kogoś do pracy to force sb to work- zmusić kogoś do ustępstw to force sb to compromise2. przen. [sytuacja, okoliczności] to force, to compel- burza zmusiła nas do powrotu the storm forced us to turn backⅡ zmusić się — zmuszać się to force oneself- zmusić się do uśmiechu/rozmowy/wyjścia to force oneself to smile/talk/go a. leaveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmu|sić
-
9 uśmiech
сущ.• улыбка* * *♂, Р. \uśmiechu улыбка ž;zachęcający \uśmiech а) многообещающая улыбка;
б) поощрительная улыбка;zmusić się do \uśmiechu заставить себя улыбнуться
* * *м, P uśmiechuулы́бка żzachęcający uśmiech — 1) многообеща́ющая улы́бка; 2) поощри́тельная улы́бка
zmusić się do uśmiechu — заста́вить себя́ улыбну́ться
-
10 wysiłek
bez (żadnego) wysiłku — without (any) effort, effortlessly
zmuszać (zmusić perf) kogoś do wysiłku — ( o człowieku) to push sb; ( o zadaniu) to stretch sb
wkładać (włożyć perf) w coś dużo wysiłku — to put a lot of effort into (doing) sth
* * *mi- łk-1. effort, strain; wysiłek fizyczny physical effort.2. wysiłek umysłowy mental l. brain effort; udaremniać czyjeś wysiłki thwart l. foil one's efforts; wkładać w coś wysiłek put a lot of effort in sth, make great efforts; robić coś bez wysiłku do sth without any effort, do sth effortlessly; zmusić się ostatnim wysiłkiem woli put one last ounce of strength l. courage into sth, make a final effort to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysiłek
-
11 przem|óc
pf — przem|agać impf Ⅰ vt książk. 1. (przezwyciężyć) to overcome [niechęć, nieśmiałość, zmęczenie, ból] 2. (przeważyć) [ciekawość, senność] to get the better (kogoś of sb)- jak zwykle przemogła opinia większości as usual the opinion of the majority won3. (zwyciężyć) przemóc nieprzyjaciela/napastnika to defeat the enemy/assailant Ⅱ przemóc się — przemagać się (zmusić się) bał się, ale się przemógł i szedł dalej he overcame his fear and went on- musiał się przemóc, żeby wstać tak wcześnie he had to force himself to get up so earlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przem|óc
-
12 zaprz|ęgnąć
zaprz|ąc, zaprz|ęgnąć pf — zaprz|ęgać impf (zaprzęgę a. zaprzęgnę, zaprzężesz a. zaprzęgniesz, zaprzągł a. zaprzęgnął, zaprzęgła, zaprzęgli — zaprzęgam) Ⅰ vt 1. to harness [konia, wołu, psy] (do czegoś to sth)- zaprząc powóz w dwa konie to harness a pair of horses to a coach- wóz zaprzężony w czwórkę koni a wagon drawn by four horses- wóz zaprzężony w woły an ox cart- zaprzęgaj! harness the horses!2. (zagnać)- zaprząc kogoś do roboty to set sb to workⅡ zaprząc się — zaprzęgać się 1. to be harnessed- zaprząc się do wozu/pługa to be harnessed to a cart/plough2. (zmusić się) zaprząc się do roboty/nauki to set oneself to work/studyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaprz|ęgnąć
-
13 zaprz|ąc
zaprz|ąc, zaprz|ęgnąć pf — zaprz|ęgać impf (zaprzęgę a. zaprzęgnę, zaprzężesz a. zaprzęgniesz, zaprzągł a. zaprzęgnął, zaprzęgła, zaprzęgli — zaprzęgam) Ⅰ vt 1. to harness [konia, wołu, psy] (do czegoś to sth)- zaprząc powóz w dwa konie to harness a pair of horses to a coach- wóz zaprzężony w czwórkę koni a wagon drawn by four horses- wóz zaprzężony w woły an ox cart- zaprzęgaj! harness the horses!2. (zagnać)- zaprząc kogoś do roboty to set sb to workⅡ zaprząc się — zaprzęgać się 1. to be harnessed- zaprząc się do wozu/pługa to be harnessed to a cart/plough2. (zmusić się) zaprząc się do roboty/nauki to set oneself to work/studyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaprz|ąc
-
14 uśmiech
m (G uśmiechu) smile- czarujący/miły/promienny/radosny/uprzejmy/szelmowski uśmiech a charming/sweet/radiant/joyful/polite/roguish smile- drwiący a. szyderczy uśmiech a sneer- fałszywy/ironiczny/lekceważący/sztuczny/wymuszony/złośliwy uśmiech a deceitful/an ironic/a deprecating/a feigned/a forced/a malicious smile- głupawy uśmiech a smirk- uśmiech szczęścia/zadowolenia/zakłopotania a happy/satisfied/embarrassed smile, a smile of happiness/satisfaction/embarrassment- uśmiech od ucha do ucha a grin a. smile from ear to ear- obdarzyć kogoś uśmiechem to give sb a smile- rozdawać uśmiechy to dispense smiles- rzucić komuś uśmiech to throw sb a smile- silić się na uśmiech to try to smile- rozpływać się w uśmiechu to be all smiles- szczerzyć zęby w uśmiechu to grin- wywoływać uśmiech to make sb smile, to evoke a smile- jej twarz rozjaśniła się uśmiechem her face broke into a smile- mieć uśmiech na twarzy/ustach to have a smile on one’s face/lips- na twarz wystąpił mu uśmiech a smile appeareded on his face- rozchyliła usta w uśmiechu her lips parted in a smile- uśmiech rozpromieniał jego twarz a smile lit up his face■ uśmiech losu a stroke of luck- z uśmiechem (chętnie) willingly, gladly; (pomimo przeciwności losu) cheerfully, with a smile (on one’s face)* * *-u; -y; mwywoływać (wywołać perf) uśmiech — to raise a smile
* * *mismile; głupawy, afektowany uśmiech simper; szyderczy uśmiech sneer, fleer; krzywy uśmiech crooked smile; promienny uśmiech beam; szeroki uśmiech grin; uśmiech przylepiony do twarzy fixed smile; uśmiech losu lucky turn of fortune; posyłać komuś uśmiech send sb a smile; smile at sb; proszę o uśmiech! ( do zdjęcia) smile please, say cheese; zmusić się do uśmiechu force a smile.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uśmiech
-
15 zmobiliz|ować
pf Ⅰ vt 1. Wojsk. to call up [rezerwistów]; to mobilize [armię, flotę] ⇒ mobilizować 2. (uaktywnić) to motivate, to stimulate- zmobilizować kogoś do pracy/pomocy to motivate sb to work/help- zmobilizować siły do walki z chorobą to summon up a. muster up one’s strength to fight a disease ⇒ mobilizować3. (nastawić negatywnie) usiłuje zmobilizować wszystkich przeciwko mnie s/he’s trying to get everyone against me ⇒ mobilizować Ⅱ zmobilizować się 1. (zmusić się do działania) to focus oneself ⇒ mobilizować się 2. Wojsk. [kraj] to mobilize ⇒ mobilizować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmobiliz|ować
-
16 zmuszać
impf ⇒ zmusić* * *zmuszać kogoś do zrobienia czegoś — to force sb to do sth, to make sb do sth
* * *ipf.force, make; zmusić kogoś do zrobienia czegoś l. żeby coś zrobił force sb to do sth, make sb do sth.ipf.bring o.s., force o.s.; zmuszać się do czegoś force o.s. into sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmuszać
-
17 posłuszeństwo
сущ.• повиновение• послушание* * *posłuszeństw|o☼ повиновение, послушание;odmówić \posłuszeństwoa, wyłamać się z \posłuszeństwoa отказаться повиноваться, выйти из повиновения; zmusić do \posłuszeństwoа заставить повиноваться; ● nogi odmawiają \posłuszeństwoа ноги отказываются служить; siły odmawiają mu \posłuszeństwoa его покидают силы, он выбивается из сил
+ posłuch, karność, subordynacja* * *cповинове́ние, послуша́ниеodmówić posłuszeństwa, wyłamać się z posłuszeństwa — отказа́ться повинова́ться, вы́йти из повинове́ния
- siły odmawiają mu posłuszeństwazmusić do posłuszeństwa — заста́вить повинова́ться
Syn: -
18 zwingen
zwingen ['ʦ̑vɪŋən] <zwang, gezwungen>I. vt1) ( nötigen)jdn \zwingen [etw zu tun] zmuszać [ perf zmusić] kogoś [do robienia czegoś]2) (geh: drängen)seinen Gegner zu Boden \zwingen powalić swego przeciwnika na ziemięII. vrsich zu einer Arbeit \zwingen ( sich überwinden) przemóc się do wykonania jakiejś pracy -
19 przeg|onić
pf — przeg|aniać impf vt 1. (przepędzić) to chase out, to chase away- przeganiać muchy z pokoju to chase a. drive flies out a. from the room2. (zmusić do zmiany miejsca) to drive [krowy, owce] 3. przen. (przesunąć) to chase away a. off- na szczęście wiatr przegonił chmury fortunately the wind chased off the clouds4. pot. (zmusić do pośpiechu) to run, to hurry- przegonić wycieczkę po muzeach to hurry a tourist excursion around museums- przegoniła mnie po całym mieście w poszukiwaniu jakiejś książki she ran me through the whole town in search of some book- zostaliśmy dziś nieźle przegonieni przez kaprala po torze przeszkód we weren’t half made to run over the obstacle course by the corporal today5. pot. (wyprzedzić) to overtake, to pass- przegonił swojego przeciwnika tuż przed metą he overtook his opponent just before the finishing line- nigdy ci się nie uda rowerem przegonić samochodu you’ll never manage to overtake a car on a bicycle6. przen. to surpass- przegoniła go w matematyce/geografii she surpassed him at maths/geography; she went one better than him in maths/geography- pod względem rozwoju gospodarczego Tajwan przegonił już wiele krajów in terms of economic development Taiwan has already overtaken many countriesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeg|onić
-
20 wpieprz|yć
pf — wpieprz|ać impf posp. Ⅰ vt 1. (zjeść) to scoff (down) GB pot., to scarf (down) US pot.- wpieprzyć całe lody to scoff (down) all the ice cream2. (umieścić przedmiot) to bung pot.; to stick- musiałam tu gdzieś to wpieprzyć I must have stuck it somewhere around here3. (zmusić do przyjęcia) to unload pot. (komuś on sb); to palm off, to foist (komuś on sb)- wpieprzyli mu jakieś zepsute mięso they unloaded some spoiled meat on him- wpieprzyli mnie w ten układ, bo wiedzieli, że nie będę mógł odmówić they saddled me with that deal because they knew I couldn’t say no4. (rozzłościć) to piss [sb] off posp.- wpieprza mnie ich obojętność their indifference pisses me off5. (umieścić wbrew woli) to bung pot.; to put- wpieprzyli go do więzienia they’ve bunged him in jailⅡ vi (pobić) wpieprzyć komuś to beat up- wpieprzyli mu tak, że wylądował w szpitalu they beat him up so badly that he wound up in hospitalⅢ wpieprzyć się — wpieprzać się 1. (mieszać się) to butt in; to horn in pot.- przestań się wpieprzać w moje prywatne życie stop butting into my private life2. (przerwać wypowiedź) to butt in- co się wpieprzasz, przecież nie do ciebie mówię! stop butting in, I’m not talking to you!3. (wpaść) wpieprzył się na drzewo he smashed into a tree- wpieprzyli się rowerami w błoto their bikes ploughed into the mud4. (przyjść) to barge in, to gatecrash- znów się wpieprzył na moje przyjęcie he crashed my party again pot.5. (znaleźć się w trudnej sytuacji) to louse oneself up pot., to screw oneself up pot.- wpieprzyła się fatalnie w ten interes she’s really loused herself up with that business of hers- wpieprzyć się w fatalny układ to get tangled up in a lousy relationship pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wpieprz|yć
См. также в других словарях:
zmusić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zmuszać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmuszać się – zmusić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmuszać samego siebie do czegoś; przymuszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmuszał się do rozmowy. Zmusił się do połknięcia lekarstwa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmusić — dk VIa, zmuszę, zmusićsisz, zmuś, zmusićsił, zmusićszony zmuszać ndk I, zmusićam, zmusićasz, zmusićają, zmusićaj, zmusićał, zmusićany «skłonić kogoś do czegoś przez wywieranie nacisku, przez presję; przymusić, zniewolić kogoś do czegoś» Zmuszać… … Słownik języka polskiego
mocować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} starać się siłą fizyczną (zwykle za pomocą rąk) zwyciężyć, zmusić do uległości przeciwnika stawiającego opór; zmagać się, siłować się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocować się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
handryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, kłócić się z kimś uparcie, chcąc komuś dokuczyć lub zmusić do zrobienia czegoś; drażnić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skazać — dk IX, skażę, skażesz, skaż, skazaćał, skazaćany skazywać ndk VIIIa, skazaćzuję, skazaćzujesz, skazaćzuj, skazaćywał, skazaćywany «wydać wyrok określający karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwa» Skazać kogoś na wygnanie. Skazać… … Słownik języka polskiego
zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
zebrać — dk IX, zbiorę, zbierzesz, zbierz, zebraćał, zebraćany zbierać ndk I, zebraćam, zebraćasz, zebraćają, zebraćaj, zebraćał, zebraćany 1. «biorąc, wydostając skądś po kolei, zgromadzić coś w jednym miejscu; skupić w swoim posiadaniu» Pszczoły… … Słownik języka polskiego
zmobilizować — dk IV, zmobilizowaćzuję, zmobilizowaćzujesz, zmobilizowaćzuj, zmobilizowaćował, zmobilizowaćowany 1. «powołać do wojska; powołać rezerwistów do czynnej służby wojskowej; dokonać mobilizacji» Zmobilizować rezerwistów. Zmobilizować najmłodsze… … Słownik języka polskiego
wysiłek — m III, D. wysiłekłku, N. wysiłekłkiem; lm M. wysiłekłki «stan natężenia, wytężenia sił (fizycznych lub psychicznych); dokładanie starań dla osiągnięcia czegoś, usilne przezwyciężenie oporów, trudności, przeszkód» Daremny, niepotrzebny, próżny… … Słownik języka polskiego